Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Tα μικρά καθημερινά απο αλλη οπτική.

Πάει καιρος και ο Α. είναι 2 χρονών και 2 μηνών...Δεν μιλάει ακόμα και ναι θηλάζει ακόμα , περιορισμένα μόνο για πρωινό! Είναι καλός , με χιούμορ, του αρέσουν οι πατάτες και τα ρεβύθια..αγαπημενη του ειναι η pizza!

Mεγαλώνει γρήγορα και θυμάται τα πάντα. Επίσης ειναι παρατηρητικός πολυ..με εναν τροπο που εγω εχω ξεχάσει να είμαι...φανταζομαι καποτε ολοι ειμασταν ετσι παιδια.

Μαζι του εχω μαθει να τα ξαναπαρατηρω τα πραγματα απο αλλη σκοπια. Ειναι διασκεδαστικο να περνας κατω απο ενα τουνελ και να ψαχνεις την εξοδο, να κοιτας τα αεροπλανα που πετανε στον ουρανο και να τα αναγωνριζεις απο τον ηχο, να βλεπεις το πρωτο αστερακι που βγαινει στον ουρανο πριν καλα καλα νυχτωσει, να μυριζεις τον βασιλικο και να χανεσαι σε παραμυθια. Να παρατηρεις τις φουσκλαες τις σαπουναδας να δεις για που το βαλανε, να εχεις λοξυγγα και να φτερνιζεσαι προκαλει τοσο γελιο, να κοιτας ενα μπαλονι που ελευθερωνεις στον ουρανο που πηγαινει, και να νιωθεις τον αερα στο προσωπο σου...
Τη δυναμη μιας αγκαλιας και ενος φιλιου που γιατρευει οποιαδηποτε πληγη του...και ερχεται σε μενα να του την γιατρεψω..γιατι γι αυτον ειναι υπερανθρωπος, ηρωιδα, με βλεπει τοσο δυνατη και παντοδυναμη...που το φιλί μου γιατρευει τα παντα.

Η αγαπη αυτη, οι εμπειριες και η ποιοτητα ζωης που μου προσφερει ο Α. δεν έχουν καμια σχεση με αυτο που φανταζομουν.
Εχει μεγαλωσει και ειναι η παρεουλα μου το πρωι, το μεσημερι, το απογευμα. Γελάμε πολυ. Γελάω πολυ. Ειχα καιρο να γελασω ετσι , χρονια τωρα...

Το καλοκαιρι τον ευχαριστηθηκα πολυ στη θαλασσα. Εκει ξαναθυμηθηκα πως ειναι να εισαι ωρες μεσα στο νερο χωρις να κανεις ηλιοθεραπεια γιατι απλα παιζεις..και η αμμος, το κυμα, οι πατουσιτσες και οι πετρες..τις βλεπω απο αλλη διασταση..και οπτικη.

Ειναι ομορφη αυτη η οπτικη που μου εχει χαρισει ο Α. Τα παιδια ζουν στο εδω και τωρα.
Μηπως να μεινουμε εκει καπου και να το προσπαθουμε...ειναι υπεροχα ομορφο.