Κανονισαμε να περασουμε απο τη γιατρο να δουμε τι γινετε. Μολις ειδαμε τη γειτονια και το μερος οπου ηταν το γραφειο, λιγο τρομαξαμε...ειχαμε μαθει στις χλιδες και τα γραφεια στην Κηφισια και το Χαλανδρι βλεπετε...
Το συγκεκριμενο γραφειο ηταν κοντα στην Αχαρνων, κοντα στη φυλης και απεναντι απο ενα μπουρδελο. Οι περισσοτεροι κατοικοι αλλοδαποι (χωρις να εχω προβλημα κανενα) και η γειτονια καπως παρακμιακη.
Ειμασταν λιγο τρομαγμενες...και καχυποπτες αλλα επρεπε να παμε. Μπηκαμε, την γνωρισαμε, συζητησαμε και της εξηγησαμε την κατασταση ως εχει.
Την εξετασε τη φιλη μου με εναν υπερηχο να δουμε σε τι φαση ειναι και συμφωνα με τις προβλεψεις της "καλο θα ηταν να το καναμε αυριο" προς το βραδακι...Παραξενεμενη εγω γιατι οχι μονο ηταν Κυριακη αλλα και βραδυ! Δεν ειχα συνηθισει σε τετοια μεγαλεια με την αλλη την γκρινιαρα και φυσικα και συμφωνησαμε. Το σπερμα θα κανονιζαμε να το παιρναμε και να το φερναμε εμεις.
Πηρα τηλεφωνο τον καλο κυριουλη απο την τραπεζα σπερματος και τον ρωτησα αν μπορουμε να εχουμε το σπερμα ετοιμο (γιατι χρειαζεται και μια διαδικασια extra πλυσιματος πριν το χρησιμοποιησουμε) κατα τις 7 το βραδυ της Κυριακης.
"Βεβαια, μου ειπε ο ανθρωπος. Δε θα σταθω εμποδιο σε μια σπερματεγχυση επειδη ειναι Κυριακη" και βεβαια εμεινα με το στομα ανοιχτο!
Ολες οι προσπαθειες και ο κοπος τοσων ημερων ητανε σαν να συνεργαστηκαν ολοι και σαν επιτελους να ειμασταν μια ομαδα που θελαμε κατι κοινο! Ετσι επρεπε να νιωθαμε απο την αρχη...γιατι τελικα οπως και να το κανεις παιζει ρολο στην ψυχολογια του αλλου να νιωθεις οτι ολοι θελουν να βοηθησουν.
Ετοιμαστηκαμε την επομενη μερα, περασαμε απο την τραπεζα στις 7, υπογραψαμε χαρτια, και κατεβηκα με το σπερμα στο σωληνακι μεσα στο σουτιεν για να μη γυρισει αναποδα και για να ειναι σε θερμοκρασια σωματος οπως μου ειπε. Οδηγησαμε μεχρι το ιατρειο γυρω στις 8 ειμασταν εκει και καναμε την ιδια γνωστη διαδικασια.
Μας εκλεισε τα φωτα η γιατρος, μου ειπε να παω κοντα στη φιλη μου και να της κραταω το χερι και μας αφησε μονες για λιγο να νιωσουμε ανετα. Μας ειπε επισης οτι φημιζεται οτι εχει γουρικο χερι....!
Συζητησαμε με τη γιατρο διαφορα μετα και θυμηθηκα οτι εχουμε δυο δειγματα σπερματος οποτε πεταω και την ιδεα "αφου το εχουμε που το εχουμε, αν δεν εχει σπασει ακριβως σημερα το ωαριο και ειμαστε μεταξυ των δυο ημερων, γιατι δεν το χρησιμοποιουμε και αυτο. Ετσι κι αλλιως τελευταιο ειναι και αν ειναι ξαναπαιρνουμε" Συμφωνησε κ εκεινη και ειπαμε πως αυριο περιπου απογευμα να το κανουμε. Αυτο λεγεται διπλη σπερματεγχυση και αν εισαι αναμεσα σε δυο ημερες που μπορει να εχεις πιθαντητες ειναι καλο να κανεις διπλη.
Ετσι κι εγινε. Την επομενη μερα ειμασταν εκει το απογευμα και ειχαμε κανονισει αυτη τη φορα το σπερμα να ερθει με courier απο την τραπεζα για να μη χανω χρονο μπρος πισω...
Χτυπησε το κουδουνι ο courrier μας το δινει και μου λεει" καλα αυτο ειναι μονο?" σαν να μου λεει "το δικο μου θα ειναι πολυ παραπανω! Πεθαινουμε στα γελια με τη γιατρο και παμε για τη γνωστη διαδικασια....
Ολα εγιναν με τον ιδιο γλυκο τροπο και για καποιο λογο η καθεμια εκεινο το βραδυ πηγε σπιτι της γιατι ειχαμε καποιες δουλειες...
Το επομενο πρωι μου ειπε η φιλη μου οτι ενιωσε κατι κραμπες στο στομαχι, που αυτο σημαινει οτι εσπασε το ωαριο , πραγμα που ηταν καλο σημαδι γιατι ειχαμε βαλει το σπερμα καποιες ωρες πριν οποτε ημασταν πανω στην ωρα!
Τωρα ειχαμε την γνωστη αναμονη για 2 εβδομαδες και οι ελπιδες στα υψη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου