Σπερμασυγχυση!

Ειμασταν εξαλλες με την γκρινιαρα γυναικολογο που τα Σαββατοκυριακα της ηταν πολυτιμοτερα απο το ονειρο μας και την πραγματοποιηση του. Δεν ειναι ευκολη υποθεση ολο αυτο και απο θεμα χρηματων και ψυχολογικα. Ενιωθα οτι αυτο δε θα μας παει πουθενα και με ενοχλουσε η ολη διαδικασια. Ειχαμε ξεμεινει και απο εφοδια (σπερμα) και ολα επρεπε να γινουν απο την αρχη.

Ειχαμε αρχισει τις συνομιλιες παλι με τη γιατρο και την ημερα που συναντηθηκαμε μας ειπε οτι μαλλον θα πρεπει να λειψει για ενα συνεδριο και αν ειναι να κανουμε εμεις τους υπερηχους και θα μιλαμε τηλεφωνικα... Σκεφτηκα κι εγω, τι να γινει αφου της ετυχε αυτο εμεις τον κυκλο αυτο δεν τον χανουμε , θα το παμε ετσι."Θα γυρισετε εγκαιρα για τη σπερματεγχυση", την ρωτησα αλλα δεν ηξερε και ειπε οτι θα το βλεπαμε στη πορεια, μπορει και να προλαβαινε...

Και αν δεν προλαβαινε? Τι περιμενε δηλαδη? Ειχαμε αρχισει να θυμωνουμε μαζι της μεσα μας (καιρος ηταν) αλλα δεν ειχαμε και πολλες επιλογες.

Εντελως τυχαια και την καταλληλη στιγμη μας τηλεφωνει ο καλος κυριος απο την καλη τραπεζα σπερματος που τα θελει ολα νομιμα και σωστα να μας πει οτι επισημα πλεον αυτος θα φερνει απο την cryos στην Ελλαδα και θα δινει σε ολες τις αλλες κλινικες και οποτε θελουμε μπορουμε να παρουμε απο εκεινον.
Αυτο ηταν ενα καλο σημαδι και αμεσως τον ρωτησα για τον δοτη που μας ενδιαφερει, αν τον ειχε στην τραπεζα του ωστε τουλαχιστον να γλιτωναμε τα εξοδα αποστολης...και φυσικα, οχι δεν τον ειχε. Τοτε καταληξαμε οτι θα ξαναπαραγγειλουμε απο την cryos αυτο που θελουμε αλλα αντι να το στειλουμε στο Ιασω, για καποιο λογο ειπα να παει στον δικο του χωρο...

Δε με ενοιαζε τι θα καναμε με τη γιατρο αλλα το ενστικτο μου μου ελεγε να μην το ξαναπαω εκει. Ετσι κι εγινε. Ενα μεσημερι καθομαι μπροστα στον υπολογιστη και αποφασιζουμε να παραγγειλουμε διπλη δοση του δοτη. Ειχαμε μαθει πλεον οτι δεν συνηθιζουμε να πιανουμε με τη μια, οποτε να γλιτωσουμε και λιγα χρηματα απο εξοδα αποστολης. Εβαλα τη διευθυνση της καλης τραπεζας και συνεχιζαμε να πηγαινουμε ολη εκεινη την εβδομαδα στο Ιασω για υπερηχους. Επικοινωνουσαμε και με τη γιατρο τηλεφωνικα μεχρι που αρχισε παλι τα περιεργα...

"Κοριτσια δεν το βλεπω να ειμαι εκει οταν ειναι η ωρα και καλυτερα να βρειτε καποια εσεις να σας το κανει η αλλιως να σας προτεινω κι εγω καποια..."

Ολα αυτα 3 μερες πριν να γινει η σπερματεγχυση. Εμεις σε πληρη συγχυση και πλεον ζουσαμε μια σπερμασυγχυση! Το κεφαλι μου πηγαινε να σπασει, εψαχνα να βρω λυσεις. Το σπερμα ειχα φτασει μια χαρα μεσα σε 2 μερες και απο εκει ειμασταν οκ. Της φιλης μου το αυγο μεγαλωνε και εγω επρεπε να βρω αμεσα γιατρο να το κανει!


Ειχα στο κινητο μου το τηλεφωνο μιας γιατρου που μου ειχαν προτεινει κατι φιλες και δεν την ειχα παρει ποτε γιατι οι συνθηκες δεν το ειχαν φερει στο προσκηνιο..Για καποιο λογο, αυτες οι φιλες μου ειχαν κανει προσφατα μια επεμβαση μαζι της και μου ειχαν πει τα καλυτερα οποτε δεν ειχα τιποτα να χασω απο το να την παρω τηλεφωνο και να ρωτησω πολυ αμεσα αυτο που ηθελα.

Ητανε γυναικολογος απο τη Θεσσαλονικη και σπανια βρισκοτανε Αθηνα. Επισης συνεργαζεται, ειχα ακουσει , με μια ομοιοπαθητικο, και η ιδια ειναι κατα των φαρμακων οποτε ηταν και στο στυλ μας. Οσο λιγοτερα φαρμακα, τοσο καλυτερη υγεια...

Οδηγουσα και καπως απελπισμενη σκεφτομαι "κατσε να την παρω τωρα, θα δειξει"

Ειχα ηδη αρχισει να σκεφτομαι για εξωσωματικες και ορμονες...και απλα δεν ηξερα πως θα επειθα τη φιλη μου να παμε για αλλο τροπο. Δεν ειχα σκοπο μετα απο αυτη τη προσπαθεια να συνεχισω αυτη την αγωνια και το κυνηγητο με γιατρους και σπερματα. Μπορει να ειχα πει οτι θα δοκιμασουμε 6 φορες αλλα η 4η φορα ενιωθα να μοιαζει με την 100η, οποτε δεν το εβλεπα να ξαναπροσπαθουμε αμεσα.
Η φιλη μου αντιθετα σε ολα ηταν πολυ θετικη. Παντα με θετικη σκεψη και παντα με μια τοσο μεγαλη ελπιδα που δεν το εβαζε κατω.
Εγω πιο πολυ ημουν του πρακτικου. Να βρω, να κανονισω, να οργανωσω, να μιλησω με κοσμο και να διερευνησω. Εκεινη ηταν στο να πιστευει και να μην το βαζει κατω!

Την παιρνω τηλεφωνο μες στο αγχος και της λεω " Γεια σας κυρια Σ. , δε με γνωριζετε, αλλα εγω με τη φιλη μου, εχουμε ενα θεμα και θα ηθελα να σας ρωτησω αν κανετε σπερματεγχυση και αν ειστε Αθηνα"
-Ναι κανω και ναι ειμαι Αθηνα, σε τι μπορω να βοηθησω; (αχ δοξα τω θεο!)
-Η κατασταση εχει ως εξης....(της εξηγησα οσο πιο συντομα το ιστορικο)  μπορειτε να κανετε στη φιλη μου σπερματεγχυση το Σαββατο?
-Περαστε απο το γραφειο μου το Σαββατο να τα δουμε ολα και αν ειναι το κανουμε. Εσεις απλα να δειτε αν η τραπεζα που εχετε το σπερμα θα το στειλει Σαββατο.

Ημουν τοσο χαρουμενη με ολο αυτο και ειδικα με το θεμα Σαββατο. Η προηγουμενη γυναικολογος μας ειχε αγχωσει τοσο πολυ που δεν τολμουσα να το σκεφτω σαν πιθανη μερα. Ομως ελα που η ολη διαδικασια επεφτε παλι σαββατοκυριακο και ελα που επιτελους ενιωσα εστω και τηλεφωνικα οτι μιλουσα με επαγγελματια γιατρο και ανθρωπο!

Οδηγουσα προς το νοσοκομειο να κανουμε τον υπερηχο και ειπα τα νεα στη φιλη μου. Καναμε τον υπερηχο και μετα που μιλησαμε στην γκρινιαρα γυναικολογο μας λεει "σας βρηκα μια που μπορει να σας βοηθησει με τη σπερμαεγχυση"
και της απανταω "οχι ευχαριστω, βρηκαμε αλλη"

Εκει ενιωσα οτι ηταν και η τελευταια φορα που της μιλουσα. Δεν ειχα ιδεα τι θα γινοταν με την καινουρια αλλα πλεον ηξερα οτι αυτη δεν ηταν για εμας και μονο κακη ενεργεια μας εδινε. Μας εμενα αλλος ενας υπερηχος να κανουμε στο πακετο μας του νοσοκομειου και οταν ρωτησα αν μπορουμε να το κανουμε Σαββατο , με κοιταξαν με απορια και μου ειπαν οχι δεν γινεται , μονο σε εκτακτες περιπτωσεις.
Θυμωσα παρα πολυ γιατι ειδα οτι τελικα το να εισαι γιατρος η το να προσφερεις ιατρικες υπηρεσιες στην Ελλαδα εχει ωραριο και εχει και Σαββατοκυριακα αδεια, και διακοπες και ολα. Πιστευα οτι το να εισαι γιατρος σημαινει να εισαι εκει οταν ειναι απαραιτητο και οταν σε χρειαζεται ο ασθενης. Εμεις την χριεαζομασταν αυτη τη γιατρο γιατι δεν καθοριζουμε εμεις την ωορηξια αλλα υποτιθεται οτι ειμαστε ομαδα για να το κανουμε οσο το δυνατον καλυτερα γινεται.
Δυστυχως δεν το ειδα απο κανεναν και δεν το ενιωσα απο πουθενα.

Παμε για καινουρια ενεργεια!

3η προσπαθεια

Το 2ww -περιοδος αναμονης- περασε πολυ γρηγορα και αυτη τη φορα τα αποτελεσματα μας τα ειπανε τηλεφωνικως, γιατι αλλαξαμε εργαστηριο.
Οχι, δεν ειχαμε μεινει εγκυες. Και καπως μεσα μας το περιμεναμε...εγω συνεχως εψαχνα στο internet για πιθανοτητες επιτυχιας σπερματεγχυσης, αρχισα να σκεφτομαι εξωσωματικες και μηπως δινουμε τσαμπα λεφτα για να πετυχουμε το κατι τοις εκατο...πολλα σκεφτομουνα, πολλα ενιωθα, ακομα ηθελα και ηλπιζα αλλα ελα που ητανε τοσο μα τοσο δυσκολο. Και μετα σκεφτομουνα, λογικο ειναι να ειναι δυσκολο, δεν δημιουργουμε πινακα ζωγραφικης αλλα ζωη!- και για να δημιουργησεις ζωη πρεπει να εισαι βεβαιος γι αυτο που κανεις. Ετσι οποτε ακουγα το επιχειρημα- "δεν ειναι φυσιολογικο 2 κοπελες να κανουνε παιδι ετσι απλα"- τοτε μου αναβαν τα λαμπακια...γινομουν εξαλλη γιατι πιο συνειδητη επιλογη απο αυτη, με τοσα χρονια σκεψη για να παρθουν αποφασεις, και τοσο κοπο να πραγματοποιηθει, δεν εχω ξαναπαρει στη ζωη μου. Σκεφτειτε ποσες οικογενειες εχουν παιδι επειδη εμεινε εγκυος "καταλαθος" η γυναικα, η δεν πηρε σωστες προφυλαξεις...

Δεν ειμασταν εγκυες λοιπον και κατευθειαν πηγαιναμε για την τριτη προσπαθεια..Ειχαμε αλλη μια δοση σπερματος την οποια ειχαμε φυλαξει στο νοσοκομειο, καπου σε μια καταψυξη και ειχαμε ηδη αρχισει με τη γιατρο να μιλαμε για το ποτε το βλεπει να γινετε συμφωνα με τους υπερηχους. Το βλεπαμε, λογικα και με αυτα που ειχαμε πλεον μαθει μετα απο τοσες φορες, να πεφτει Σαββατοκυριακο.

Εκει αρχισα να αισθανομαι τη γυναικολογο να γκρινιαζει και να κανει κατι πλακιτσες του τυπου "αχ τι μας κανεις" , "και θα χασουμε το σαββατοκυριακο για εσας"  και κατι τετοια. Παλι δεν εδινα σημασια.... Τελευταια μερα που το ειδαμε το ωοθηλακιο ηταν Πεμπτη και ακομα δεν ηταν και στα μεγαλυτερα μεγεθη του... Ξαναπηγαμε Παρασκευη να δουμε πως παει ενω ειχαμε κανει την ενεση pregnyl την προηγουμενη μερα συμφωνα με τις οδηγιες της γιατρου και ενω η φιλη μου ντυνοτανε στο μπανιο και η γιατρος με τον υπερηχογραφακια ητανε πιο μεσα στο δωματιο και νομιζανε οτι ειχα βγει εγω ηδη, τους ακουσα να μιλανε ψιθυριστα.

Η γιατρος μας τον ρωτουσε μηπως να το κανουμε σημερα, τι λες εσυ γιατι αυριο ισως να υπαρχει προβλημα και μου σου του....

Απλα μου εκανε εντυπωση ολοκληρη γιατρος να ρωταει τον ανθρωπο με τους υπερηχους και μαλιστα ψιθυριστα γιατι? Κατι στην αισθηση μου δεν μπυ πηγαινε καλα και ολα τα ενιωθα λιγο περιεργα.

Με το που βγαινει η φιλη μου απο το μπανιο μας λεει η γυναικολογος θα το κανουμε σημερα. "Να μην το ρισκαρουμε αυριο και να το χασουμε κλπ κλπ κλπ." Εμεις ως ασχετες ακουγαμε ολα οσα ελεγε, που δεν ελεγε και πολλα, απλα μας μπερδευε με δικαιολογιες και οποτε εγω εκανα μια πιο λογικη ερωτηση βασισμενη σε οτι εχω διαβασει η ξερω μου απαντουσε "μη ρωτας πολλα εσυ και ακου τη γιατρο" , οποτε και εγω δεν μιλησα.

"Σε 2 ωρες να ειστε και παλι εδω, να πουμε στην βιολογο να το ετοιμασει και να το κανουμε", μας ειπε. Εμεις ειχαμε ερθει με ξεχωριστα οχηματα, εγω με αυτοκινητο και η φιλη μου με μηχανη. Κατι που ηταν προβλημα γιατι μετα την σπερματεγχυση δεν γινεται να οδηγησεις μηχανη...Οποτε επρεπε εμεις τωρα, με το αγχος και τη βιασυνη και ολα στο κεφαλι μας να παμε ξεχωριστα πισω στο σπιτι, να αφησουμε τη μηχανη και να γυρισουμε μαζι στο νοσοκομειο με το αυτοκινητο μου και μετα εγω πριν τη δουλεια να την εχω ξαναπαει σπιτι να ξεκουραστει...


Βασικα επρεπε να γινω Βεγγος και δεν ειναι αυτο αλλα ηταν και η πιεση η ψυχολογικη και μεσα σε ολα δεν ημουνα και σιγουρη και δεν ενιωθα οτι η στιγμη αυτη και το πως γινονται ολα ητανε σωστα. Αλλα ποια ημουν εγω να αμφισβητησω τη γιατρο...αυτη υποτιθεται ξερει...επρεπε να την εμπιστευτω και να κανω αυτο που θεωρουσε εκεινη σωστο.

Τα καναμε ολα και μεσα σε 2 ωρες ειμασταν παλι στο ιδιο νοσοκομειο, στο ιδιο τμημα, στην ιδια αιθουσα, γερασμενες κατα 2 ωρες , περιμενοντας την γιατρο.

Η διαδικασια ηταν η ιδια. Ολα γινανε ακριβως οπως ειχαμε μαθει. Αφου ενιωθα οτι πλεον ξερω να τα κανω κι εγω. Στο μυαλο μου τιποτα ομως δεν εβγαινε σωστα μα μαθηματικη ακριβεια και υπολογισμο.
Ειχαμε παρει το pregnyl την προηγουμενη νυχτα και παντα λεγαμε οτι αυτο θελει να εχουν περασει 2 μερες για να γινει μετα η σπερματεγχυση, τωρα γιατι το κανουμε την αμεσως επομενη.

Ολα αυτα υπηρχαν στο μυαλο και των 2 μας. Αλλα το καναμε. Μας ευχηθηκε η γιατρος καλη επιτυχια "Ελπιζω να ειναι η τριτη μας προσπαθεια και η τυχερη" και μας αφησε στο δωματιο.
Για καποιο λογο και οι 2 μας νιωθαμε οτι δεν ειχε πιασει. Πες οτι ηταν ενστινκτο, απογοητευση, συνηθεια, χασιμο ελπιδας η απλα επειδη νιωθαμε -χωρις να μπορουμε να το αποδειξουμε- οτι η γιατρος δεν ηθελε να χασει το σαββατοκυριακο της βρισκοντας ποια μερα θα ειναι (γιατι αυτο θα χριεαζοτανε να το ψαχνεις και να δοκιμασεις και σαββατο και κυριακη) οποτε βεβιασμενα μας επεισε οτι πρεπει να γινει σημερα.


Την απαντηση την ξεραμε πριν ακομα μας παρουν τηλεφωνο. Δεν ειχαμε μεινει. Εκει εγω ενιωσα πολυ θυμωμενη με ολα. Με την επιλογη μας, με την Ελλαδα, με το συστημα, με την κοινωνια. Ηταν μια απο αυτες τις μερες που απλα σου φταινε ολα και οντως μου εφταιγαν ολα. Συνεχεια σκεφτομουνα οτι δεν μπορει οι γιατροι να δουλευουν αναλογα με το ποτε μπορουν εκεινοι και για κατι τετοιο θα επρεπε να παιζει ρολο οχι απλα η μερα αλλα ακομα και η ωρα!

Δεν μπορει η γιατρος να γκρινιαζει και να σου λεει για σαββατοκυριακα και να αισθανεσαι οτι σου κανει και χαρη που θα σου το κανει τετοιες μερες. Αν σου το κανει γιατι εμας δεν μας το εκανε ποτε. Οτι ηθελε εκανε αναλογα με το δικο της προγραμμα. Να νιωθουμε καθε φορα ασχημα που θα επεφτε σαββατοκυριακο επειδη εκεινη ειχε κατι καλυτερο να κανει? Στην ουσια αν γινετε ετσι και δε γινετε η σπερματεγχυση στην ωρα της τοτε ειναι σαν να πεταμε το σπερμα απο το παραθυρο... Και τα λεφτα μας μαζι.


Κατι επρεπε να αλλαξει. Απλα δεν ηξερα τι και απο που. Ολα καπου μας οδηγουσαν, απλα δεν ηξερα που. Επρεπε να εμπιστευτω εμας , το ενστικτο μας και να εχω τα ματια μου ανοιχτα να δω αυτα που μεχρι τωρα δεν βλεπω και μπαινουν εμποδιο στην πραγματοποιηση του ονειρου μας.

2η προσπαθεια

Ηταν για εμας ενα καλοκαιρι υπεροχο. Αποφασισαμε να μαζεψουμε λεφτα να παμε οσο πιο μακρια γινοταν. Κατι μας ελεγε οτι απο το Σεπτεμβρη που θα γυρνουσαμε ολα θα ηταν λιγο πιο δυσκολα και δεν ξεραμε ποτε ξανα θα ειμασταν ετσι ελευθερες , χωρις ευθυνες και υποχρεωσεις, για να φυγουμε για τοσο μεγαλο διαστημα και τοσο μακρια. 1 μηνας διακοπες στην Κεντρικη Αμερικη γεματος χρωματα, ανεμελια, και χαλαρωση απο τα παντα.

Ηρθε ο Σεπτεμβρης και συμφωνα με την περιοδο της φιλης μου γνωριζαμε ηδη ποια ηταν η μερα στην οποια επρεπε να παμε για τους γνωστους υπερηχους να δουμε τι και που βρισκεται το αυγουλακι μας.
Στο μεταξυ εγω να κανονιζω παλι με το ιδιο "κακο" κεντρο για το σπερμα και ποτε να το παρουμε και τα ιδια τα γνωστα.
Ελα ομως που οπως δειχνανε τα πραγματα φαινοταν οτι ισως η μερα η κρισιμη για την σπερματεεγχυση θα ητανε Σαββατοκυριακο...πραγμα που δυσκολευε το να παρουμε το σπερμα απο το κεντρο αυτο και ολα μοιαζανε βουνο.

Με το που το παιρνει χαμπαρι αυτο και η γυναικολογος μας , μας λεει "ελπιζω να μην πεσει σαββστοκυριακο και χασουμε την ξεκουραση μας...", κατι το οποιο εγω το πηρα λιγο στην πλακα και δεν του εδωσα σημασια.

Εκει που την αλλη φορα ολα ηταν τοσο απλα και ενιωθα οτι ειχαμε βρει τον τροπο, τωρα ενιωθα οτι ξεκιναμε απο την αρχη και ολα ηταν ακομα πιο δυσκολα.
Λενε οτι τετοιες στιγμες κρισεις ερχονται για να σε κανουν πιο δυνατο...εγω εκεινη τη στιγμη δεν ειχα ιδεα απο που να αρχισω και επρεπε να ξεκινησω οντως απο την αρχη.


Σκεφτηκα οτι αυτη τη φορα δε θα μεσολαβησει κανενας για το σπερμα. Θα το παραγγελναμε μονες μας με την πιστωτικη καρτα που ζητανε, θα καναμε την παραγγελια online και απλα επρεπε να βρουμε, γιατι αυτο ζητανε, εναν χωρο παραλαβης του, εκτος απο σπιτι η γραφειο γιατρου. Πηρα να ρωτησω τη γυναικολογο μου αν στο Ιασω δεχονται κατι τετοιο και παλι δυσκολα τα εβλεπε ολα και δεν ειχε ιδεα. Αποφασισα και αυτο να το κανονισω μονη μου.

Βρηκα την βιολογο του Ιασω , η οποια ηταν παρα πολυ εξυπηρετικη και καλη στην ολη φαση και μου εξηγησε πως θα χρειαστει να τουσ δωσω τη διευθυνση του νοσοκομειου και αυτη θα το παραλαμβανε και θα εκανε και το πλυσιμο του σπερματος και ολα. "προσεξτε ομως να μην το στειλουνε σαββατο κυριακο που ειναι το τμημα κλειστο."

Ετσι κι εγινε. Μπηκαμε στην cryos και βρηκαμε τον ιδιο και αγαπημενο Μonter , παραγγειλαμε δυο δοσεις , για να μην εχουμε και τα εξοδα αποστολης σε περιπτωση που χρειαστει να ξανα παραγγειλουμε , ορισαμε και την ημερομηνια που το θελουμε να ειναι εδω και περιμεναμε οσο το αυγο μεγαλωνε...

Στην ουσια δεν εχεις και μεγαλο περιθωριο, γιατι ολα πρεπει να γινουν γρηγορα. Μεσα σε δεκα μερες το αυγο εχει μεγαλωσει. Οποτε καταλαβαινετε οτι αν το σπερμα δεν εφτανε στην ωρα του ολα θα πηγαινανε στραφι...

Δεν ξεραμε τι ειδους σπερμα επρεπε να παρουμε, γιατι κι αυτο το επιλεγεις. Οποτε πηρα τον καλο κυριο απο την καλη τραπεζα σπερματος που τα θελει ολα νομιμα και ζητησα τη συμβουλη του ως βιολογος που ειναι.

To παρακατω που θα διαβασετε ειναι πολυ πολυ χρησιμο για οσες παραγειλλετε-

"Για μια σπερματέγχυση επεξεργαζόμαστε το σπέρμα για να πάρουμε μόνο τα σπερματοζωάρια με (α) καλή κίνηση και (β) καλή μορφολογία και μετά τα ετοιμάζουμε για να τα τοποθετήσουμε στη μητρική κοιλότητα.
Η ποιότητα IUI σημαίνει ότι το σπέρμα υποβλήθηκε σε επεξεργασία πριν την κατάψυξη, ενώ το ICI σημαίνει ότι το σπέρμα καταψύχθηκε απευθείας και θα πρέπει το εργαστήριο να το επεξεργαστεί πριν το ετοιμάσει για ενδομήτρια σπερματέγχυση.
Το ΜΟΤ 10 (=10εκ./ml) σημαίνει ότι στο δείγμα των 0,5ml περιέχονται περίπου 5 εκατομμύρια σπερματοζωάρια με καλή κίνηση, ομοίως
το MOT 20 (=20εκ./ml) σημαίνει ότι στο δείγμα των 0,5ml περιέχονται περίπου 10 εκατομμύρια σπερματοζωάρια με καλή κίνηση.
Προτιμώ την ποιότητα IUI επειδή το IUI MOT 10 περιέχει περίπου 5 εκ. σπερματοζωάρια με καλή κίνηση και καλή μορφολογία,.. άρα περισσότερα «χρήσιμα».
Καλύτερα να σας πει το εργαστήριο τι προτείνει.
Προσωπικά, το ICI MOT 10 το βρίσκω λίγο, οπότε καλά σας συμβουλεύει να πάρετε διπλάσια ποσότητα."


Με σειρά προτίμησης (αλλά συμβουλευτείτε το εργαστήριο που θα σας το ετοιμάσει..) : IUI MOT 10 > ICI MOT 20 > 2 x ICI MOT 10


Αυτα ειναι οσα μαθαμε και χριεαστηκαμε απο τον καλο κυριο. Το καλυτερο κατα τη γνωμη μου που ειναι να παραγγειλεις για σπερματεγχυση ειναι το IUI mot 10 και μην πατε ουτε για κατι πιο φτηνο ουτε για κατι πιο ακριβο. Αυτο ειναι το καλυτερο!


Τωρα εμενε να γινει και η σπερματεγχυση. Νομιζω η μερα επεσε Παρασκευη , ολα φαινοντουσαν μια χαρα, το ωαριο θεωρησε η γυναικολογος οτι ειναι στα χιλιοστα που θελουμε, την προπροηγουμενη ημερα ειχαμε κανει και μια ενεση για να σπασει το ωοθηλακιο σε 48 ωρες και οχι νωριτερα, και το σπερμα ειχε φτασει στην ακριβη ωρα του μια και η Δανια ειναι πιστη στα ραντεβου της!


Μπηκαμε στο δωματιο, η ιδια διαδικασια, το σπερματακι στο σωληνακι μεσα, εγω να σβηνω τα φωτα, να κραταω το χερι της και να προσευχομαι να πιασει, και τσουπ μπηκε και τελος.Η γυναικολογος μας ευχηθηκε καλη τυχη και ειχε κι αυτη ελπιδες οτι αυτη τη φορα θα γινει.

διαδικασια σπερματεγχυσης

Ολα παλι ηταν θεμα αναμονης και τυχης. Αυτη τη φορα δεν πηγαμε βολτα σε μαγαζια, ουτε για παγωτο. Σπιτι πηγαμε και απολαυσαμε το Σαββατοκυριακο μας με φιλες και αγαπη.

Ειχα ξεχασει να κανω το κολπο με τα κουκλακια κατω απο το μαξιλαρι αλλα πλεον δεν ειχε σημασια. Οτι ειναι να γινει θα γινει.

Η βιολογος του νοσοκομειου, οταν μετα περασα να την ευχαριστησω, μου ειπε " πολυ καλη επιλογη σπερματος! Μπηκαμε και τον ειδαμε μωρο online και ειναι πολυ καλος!" και οχι μονο κοκκινισα, χαρηκα παρα πολυ!
Μετα το συζητουσαμε με τη φιλη μου και γελαγαμε....

 

2 W.W- Aναμονη 2 εβδομαδες

Ολο αυτο το διαστημα που περιμενεις για να δεις αν τελικα εμεινες εγκυος η οχι περναει τοσο αργα ...Υπαρχουν 2 τροποι να μαθεις αν εχεις μεινει. Ο πρωτος ειναι ο απλος...περιμενεις να σου ερθει η περιοδος. Και ο αλλος ειναι να κανεις χοριακη, μια εξεταση που σου λεει με ακριβεια αν εισαι η οχι. Οσο και να φαινεται περιεργο εχει τυχει να εχει ερθει σε καποιες γυναικες περιοδος η λιγο αιμα αλλα τελικα να ειναι εγκυες...ασε που αν εχεις και αγχος εχεις και καθυστερηση, οποτε αναμενεις περισσοτερο. Και οχι τιποτα αλλο αλλα ολο αυτο δημιουργει ενταση στο ζευγαρι, τοση που μονο ετοιμο για παιδι δεν μοιαζει!

Η αναμονη αυτη κραταει 2 εβδομαδες και στα αγγλικα ονομαζεται 2 weeks wait (2ww). Περασαν οι μερες, η πρωτη εβδομαδα ευκολοτερα και η δευτερη σερνοτανε..
Πηγε και εκανε η φιλη μου τη χοριακη, εχοντας πρηστει ολο αυτο το διαστημα, εχοντας νευρα, ολα τα συμπτωματα της περιοδου.Παρακαλεσαμε τον ανθρωπο στο εργαστηριο να μας στειλει με fax τα αποτελεσματα.

Δε θυμαμαι λεπτομερειες δυστυχως για το τι καναμε ολο αυτο το διαστημα. Θυμαμαι μονο τις πρωτες μερες επρεπε να προσεχει να μην ειναι και πολυ δραστηρια, γιατι αν την αφησεις μπορει και να παει για extreme sports!
Επισης απαγορευεται η οδηγηση μηχανης λογω κραδασμων για 1 εβδομαδα και αν ξερεις και καμια προσευχουλα οποια θρησκεια κι αν πιστευεις καλο κανει.

Μπανια καναμε επισης και ηλιοθεραπεια.


Ειχα φερει απο το εξωτερικο κατι μαγικα κουκλακια απο τη Γουατεμαλα που μπορεις να κανεις μια ευχη και να πιασει...μετα το βαζεις κατω απο το μαξιλαρι σου και περιμενεις. Ολα τα εκανα. Και ειπα τι θελω (φανταζομαι καταλαβατε), και το εβαλα κατω απο το μαξιλαρι και περιμενα.

Την ημερα των απαντησεων δεν ημουν βεβαια ηρεμη. Ποιος θα ητανε? Ειμασταν στη θαλασσα και τη φιλη μου την ειχε παρει ο υπνος. Σηκωθηκα εγω και πηγα σε ενα ξενοδοχειο που ειχε εκει πιο κατω να ρωτησω αν εχουν fax. Κανονισα να τα στειλουνε εκει οσο εγω περιμενα. Σκεφτομουνα να τα παρω και να της τα παω. Οτι ειναι να γινει θα γινει. Ηρθανε 2-3 σελιδες με κατι ακαταλαβιστικα και να τα διαβαζω και να τρεμει το χερι μου.. στο τελος της σελιδας διαβαζω: "εγκυμοσυνη-αρνητικο."

Με οση ορεξη μπηκα στο ξενοδοχειο με μηδεν ενεργεια βγηκα! Πηγα πισω , ειχε ξυπνησει. Της περιεγραψα ολη μου την εξορμηση στο ξενοδοχειο  καθως και οτι ηταν αρνητικο για εγκυμοσυνη.

 Μετα αρχισαν τα γνωστα "το ηξερα αφου εχω ολα τα της περιοδου" και "ενταξει , σιγα μην γινει με την πρωτη", "θα ξαναδοκιμασουμε "
κλπ κλπ....
τροποι να παρηγορησουμε η μια την αλλη και να παρηγορηθουμε.
Γιατι οσο να'ναι ελπιζεις και οταν ελπιζεις..στεναχωριεσαι αν δεν γινει. Και τωρα ποτε παλι?

Ελα ομως που ητανε Ιουλιος μηνας και τον επομενο μηνα θα φευγαμε για εξωτερικο οποτε αποφασισαμε οτι δε θα δοκιμαζαμε παλι.
Ολα θα γινοντουσαν με ηρεμια απο Σεπτεμβρη. Καλο θα ειναι να ηρεμησουμε, χαλαρωσουμε, περασουμε τελεια και μετα με το καλο.

Πως νιωθει καποιος για ολα αυτα?Δεν εχω ιδεα.
Πως ενιωσα εγω...?
Νιωθεις οτι μπορει να εισαι τυχερη εσυ και να το καταφερεις με την πρωτη. Νιωθεις οτι ολα μπορει να συμβουν. Οταν τελικα δεν συμβαινει, ναι μεν εισαι προετοιμασμενος αλλα ναι στεναχωριεσαι. Και ναι στεναχωρεθηκα.Ηθελα πολυ. Τελικα μηπως δεν εχουμε πιθανοτητες?

Ανακοινωσαμε  στη γιατρο μας τα σχεδια μας και πλεον ειχαμε δωσει ραντεβου το Σεπτεμβρη. Ο Αυγουστος θα ηταν μονο για εμας!

H πρωτη προσπαθεια

Θυμοσαστε τη σκηνη απο την ταινια "if these walls could talk" οπου η μια φερνει το σπερμα της αλλης σε ενα τεραστιο σωληνα στο αυτοκινητο και το παει σπιτι...? Η στο Lword οπου γινεται κατι αντιστοιχο με Bette και Tina?

Ε καπως ετσι ηταν και η μερα μας για την πρωτη σπερματεγχυση.

Να διευκρινισω, αν δεν εχετε καποιο συγκεκριμενο προβλημα γυναικολογικο, δεν υπαρχει κανενας μα κανενας λογος να προβειτε σε εξωσωματικη! Με την εξωσωματικη θα πρεπει να παρετε ορμονες, πολλες ορμονες...και ακομα δεν εχει αποδειχθει αν μακροχρονια μπορει κατι τετοιο να δημιουργησει καρκινους...Οποτε αν μπορεις να το αποφυγεις, επιλεγεις την πιο φυσικη μεθοδο η οποια ειναι η σπερματεγχυση.
Προσοχη! Υπαρχουν γιατροι που ακομα και στην σπερματεγχυση θα προτεινουν διαφορα φαρμακα και μεθοδους. Οσο μπορειτε να τα αποφυγετε. Το καλυτερο κατα τη γνωμη μου και εφόσον δεν υπαρχει καποιο συγκεκριμενο θεμα ειναι να πατε για μια απλη ΦΥΣΙΚΗ σπερματεγχυση και τιποτα παραπανω. Δωστε την ευκαιρια στον εαυτο σας μεχρι 6 προσπαθεις σε φυσικο κυκλο...και αν δεν ....τοτε αρχιζετε και σκεφτεστε αλλες μεθοδους.


Ετσι με μια βιντεοκαμερα στο χερι, μικρη και ροζ...(ιδεας της φιλης μου αυτο) και με αρκετο αγχος απο την πλευρα μου, τοσο αγχος οπου πλακωνομασταν στη διαδρομη για τα παντα...οδηγησα προς το "κακο" κεντρο αυτο.
Η φιλη μου ολη αυτη την ωρα επαιρνε βιντεο και ηταν πολυ ηρεμη. Εγω παλι οχι.

Ηταν ολα κανονισμενα και ετοιμα. 9 το πρωι ειμασταν εκει, συναντησαμε τη βιολογο με το σπερμα μας πλυμμενο και καθαρο και μας το παρεδωσε. Σε ενα μικρο tube, δοχειο μικρο, φαινοταν ελαχιστο υγρο ροζ (ταιριαζε και με την βιντεοκαμερα) και επρεπε να το κραταω ισια, να μην κουνιεται και πολυ. Πληρωσαμε καπου 400 ευρω γι αυτο το μικρο πραγματακι και οδηγησαμε προς το Ιασω οπου μας περιμενε η γυναικολογος μας κυρια Λ.

Για να ειναι η σωστη μερα σπερματεγχυσης πρεπει να εχετε περασει μια διαδικασια οπου ανα 2 -3 μερες κανετε υπερηχους με την γυναικολογο σας και αφου βρειτε το ωοθηλακιο το παρακολουθειτε να μεγαλωνει. Δε θελουμε να μεγαλωσει πολυ ομως για να μη σπασει και χασουμε τον κυκλο! Με τη βοηθεια της γυναικολογου παντα υπολογιζετε ποια μπορει να ειναι μια καλη μερα οπου το ωοθηλακιο(το αυγο) ειναι αρκετα μεγαλο για να γινει η σπερματεγχυση. Τωρα μπορει να τυχει να βρειτε αντι ενα αυγο , 2 η 3...συνηθως ομως επικρατει ενα και αυτο παρακολουθεις.

Προσοχη! Μην σας πει ΚΑΝΕΝΑΣ γυναικολογος οτι αν ειναι να γινει σαββατοκυριακο δεν μπορει και να το κανετε πιο νωρις! Η μερα η σωστη παιζει σημαντικο ρολο. Αν ακουσετε κατι τετοιο αλλαξτε γιατρο. Ενας σωστος γιατρος δε δουλευει με καθημερινες και σαββατοκυριακα αλλα με την μερα που ειναι η καλυτερη για να επιτευχθει το ζητουμενο και για εσας το ζητουμενο ειναι ενα μωρακι. Οποτε δεν παιζουμε με τις μερες αλλιως πανε ολα τα χρηματα και ο χρονος και η ψυχολογια χαμενα! θα επανελθουμε και σε αυτο


Φτασαμε στο νοσοκομειο σε ενα δωματιο μονες μας οπου παραδιδω το δοχειακι μου στη γυναικολογο και αρχιζει και ετοιμαζει την συριγγα(χωρις βελονα) με το σωληνακι που φτανει μεχρι μεσα μεσα στον κολπο. Πιο μεσα απο οτι μπορει να φτασει το σπερμα σε κανονικη επαφη, ετσι ωστε να ειμαστε σιγουροι οτι παει εκει που πρεπει και στην ουσια "κοβουμε λιγο δρομο" για να μη μας κουραστει!


Η γυναικολογος ηξερε τα παντα για εμας και εννοειται οτι σε ολα αυτα ημουν κι εγω μεσα. Μου εδωσε να την βοηθησω με το να της δινω οσα χρειαζοτανε και ειπαμε για να ειναι λιγο πιο ρομαντικα..οσο μπορει να ειναι μεσα σε ενα ψυχρο δωματιο εξετασης νοσοκομειου, να κλεισουμε και τα φωτα...!!

Με ρωτησε αν ηθελα να το βαλω εγω αλλα ειπα με σιγουρια οχι καλυτερα!! Το εσπρωξε με τη συριγγα μεσα, εγω κρατουσα στη φιλη μου το χερι για γουρι και συμμετοχη μου σε ολο αυτο, και σε 3 λεπτα ειχε περασει. Μετα επρεπε να μεινει για λιγο , κανα 20 λεπτο, ξαπλωμενη και η γυναικολογος αφου μας χαιρετησε (και πληρωθηκε 300 ευρω) μας αφησε μονες μας.

Ηταν μια πολυ γλυκια στιγμη. Γελουσαμε, συζητουσαμε, πιστευαμε, και αναρωτιομασταν αν υπαρχει περιπτωση να ειμαστε τυχερες και να πετυχει με την πρωτη. Ειχαμε πολυ αγωνια και το θελαμε πολυ να γινει.

Μετα πηγαμε βολτιτσα, παιρναμε βιντεο, φαγαμε παγωτα και πηγαμε σπιτι να ειμαστε ηρεμες...Απο μας οτι ηταν να κανουμε το ειχαμε κανει. Τωρα ηταν ολα θεμα ενεργειας και ανωτερης δυναμης για το τι θα γινοτανε...

Συναισθηματα? Απειρα...πως ενα τοσο μικρο δοχειο , περιειχε ενα τοσο απαραιτητο συστατικο για να δημιουργηθει ζωη. Και ποσο τελικα ολα ηταν πολυ πιο ευκολα απο οσο τα φανταζομασταν. Πας το αγοραζεις, πας σε αλλον σου το βαζει...οσο για εμας εκεινη τη μερα καναμε οτι μπορουσαμε να πιστεψουμε οτι εχει πετυχει...βεβαια θελει μερες αυτο να πιασει-αλλα σκεφτομασταν θετικα.


Αποστολη εξετελεσθη.

διαλεχτε το καλο σπερμα

 Η cryos spermbank εχει χιλιαδες δοτες απο ολο το κοσμο και διαλεγεις αναλογα με την εθνικοτητα, τα χαρακτηριστικα, το ιστορικο υγειας της οικογενειας, καθως επισης σε μερικους δοτες εχεις την ευκαιρια να τους δεις απο παιδικη φωτογραφια και να δεις αν σου αρεσει η οχι.

Εμεις προτιμησαμε να εχει μια φωτογραφια γιατι ειχαμε και μια μικρη περιεργεια. Ειδαμε παρα πολλους, σε σημειο που κουραζομασταν και αφηναμε λιγες μερες να περασουν και ξαναβλεπαμε...βεβαια μπερδευομασταν και μετα δεν θυμομασταν τιποτα και κανεναν. Ειχαμε αποφασισει οτι τον θελαμε απο τις Βορεις χωρες της ευρωπης Δανια, Ολλανδια...Νορβηγια....ξανθος γιατι ειμαι εγω ξανθια και ηθελε η φιλη μου να παρει και κατι απο μενα!!!

Καταληξαμε στον Monter , ολοι οι δοτες ειναι καταγεγραμμενοι με ψευδωνυμο. Αν ζουσαμε σε καποιες αλλες χωρες θα μπορουσαμε να εχουμε την ευκαιρια να εχει τη δυαντοτητα το παιδι να αναζητησει τον μπαμπα του οταν μεγαλωσει. Υπαρχει αυτο και γινεται. Αλλα λογω καποιων νομων στην Ελλαδα δεν επιτρεπεται οποτε αφου το κανουμε εδω...δεν εχουμε το δικαιωμα αυτο.

Ο monter ειχε μια παιδικη φωτογραφια που μου εμοιαζε παρα πολυ , εμενα ως παιδι και ισως να ηταν κι αυτος ενας λογος που τον επιλεξαμε. Αλλος σημαντικος λογος ηταν η γνωμη του προσωπικου της τραπεζας την οποια μπορεις να διαβασεις, η γνωμη του ιδιου και ο προσωπικος του λογος για να δωσει το σπερμα του, και σιγουρα και το ιστορικο υγειας της οικογενειας. Κοιτουσαμε να μην υπαρχουν τουλαχιστον ασθενειες κληρονομικες...


Ο λογος του ηταν πολυ συγκινητικος και μας αρεσε πολυ. Ειπε οτι "επειδη ο καλυτερος μου φιλος μαθαμε οτι ειναι απο δοτη σπερματος γεννημενος, σκεφτηκα οτι αν δεν υπηρχε αυτη η δυνατοτητα για την μητερα του εγω δεν θα ειχα τον καλυτερο μου φιλο στη ζωη μου σημερα και ετσι θελω να βοηθησω ανθρωπους που θελουν να εχουν παιδια και δυσκολευονται.."


Τυπος σπερματος που διαλεγεις?

απο κατω σου εχει τι τυπο σπερματος επιλεγεις. Εμεις αυτη τη φορα δεν ασχοληθηκαμε με το θεμα γιατι ηδη το ειχε το σπερμα το "κακο"κεντρο αυτο, οποτε δεν ηταν δικο μας θεμα αλλα θα επανελθουμε στην επιλογη και στο τι πρεπει να διαλεξετε!

Τα καλυτερα ερχονται..






 

σπερμα ντοπιο η εξωτερικου?

Αφου ψαξαμε και ξαναψαξαμε καταληξαμε σε μια πολυ καλη τραπεζα σπερματος (αν θελετε πληροφοριες για οτιδηποτε μου στελνετε σχολιο και σας ενημερωνο για τα παντα) , εντελως τυχαια με εναν ανθρωπο ο οποιος εκτος απο τον εαυτο του σεβεται και τη δουλεια του πανω απο ολα. Τι σημαινει αυτο? θα το κατανοησετε παρακατω και θα τον συγκρινετε με αυτους που δεν σεβονται τη δουλεια τους και ουτε τους αλλους!

Εκει πηγαμε μαζι.Θυμαμαι ημουν ενθουσιασμενη και λιγο αφελης γιατι νομιζα οτι με το που θα πηγαιναμε βαζαμε μπροστα για ολα. Δεν ηταν ετσι ομως. Πηγαμε εκει χωρις να εξηγησουμε τι σχεση εχουμε, απλα ρωτουσαμε και μαθαιναμε.
Μαθαμε λοιπον , απο που να αρχισω?

Στην Ελλαδα τα κεντρα που μεχρι τωρα εκαναν τιν διανομη σπερματος ηταν ολα παρανομα. Απλα λογω καταστασεων, λαδωματων, μεγαλογιατρων κλπ κλπ αυτο γινοταν χωρις να υπαρχουν κυρωσεις απο πουθενα. Και το χειροτερο? Δινονταν τα σπερματα, μενανε καποιες εγκυες, δεν γινοταν καταγραφη απο κανενα κεντρο για τις εγκυμοσυνες αυτες ωστε να προβλεψουν να μην διδονται δειγματα σπερματος απο εναν δοτη σε κοντινες περιοχες...σκεφτειτε ποση ζημια μπορει να εχει κανει αυτο και ποσα αδερφια...να υπαρχουν χωρις να το ξερουν!


Κατι αλλο...μην εμπιστευτειτε ελληνικο σπερμα απο τραπεζα η απο κεντρο γιατι τα περισσοτερα ειναι απο χωρες οπως Αλβανια, Γεωργια...και οχι Ελλαδα.
 Δεν μιλαω για θεμα ρατσισμου σε καμια περιπτωση απλα να ξερετε οτι αυτο που ζητατε για ελληνικο δε θα ειναι ελληνικο με τιποτα. Οτι κι αν λενε τα δειγματα!


Στην Αμερικη και σε καποιες ευρωπαικες χωρες οπως ειναι η Δανια, δινουν σπερμα οι αντρες οχι με κινητρο τα ελαχιστα χρηματα που προσφερονται αλλα το κανουν συνειδητα για να βοηθησουν ζευγαρια που δεν μπορουν με αλλο τροπο να τεκνοποιησουν. Ειναι οπως οταν καποιος δινει αιμα συνειδητα και το κανει για να βοηθησει. Με αυτο το σκεπτικο. Στην Ελλαδα δεν υπαρχει κατι τετοιο σαν συνειδητη επιλογη. Ειναι λιγο πιο εγωιστικο το θεμα παιδι και δεν μοιραζεσαι τιποτα με κανεναν. ουτε τα οργανα σου, ουτε το αιμα σου, ουτε το σπερμα σου.Ολα για παρτη μας ειναι λοιπον. Μονο αν υπαρχει σαν κινητρο το χρημα η μεγαλη αναγκη θα το κανουν. Δυστυχως σε σχεση με το να δωσει καποιος σπερμα τα μονα χρηματα που παιρνει ειναι στην ουσια να του καλυψουν τα εξοδα για να παει και να ερθει στο χωρο παραλαβης σπερματος και οι δωρεαν εξετασεις που του κανουν για να δουνε αν ολα καλα. Το πολυ να του μενει ενα 20ευρω στη τσεπη...
Ολα αυτα γιατι τα λεω...Παιζει ρολο ο λογος για τον οποιο καποιος δινει το σπερμα του καπου. Και εχει και σημασια για εμας, ισως στο μυαλο μας να σκεφτομαστε οτι ο ανωνυμος αυτος δοτης το εκανε συνειδητα απο αποψη.
Στο εξωτερικο αυτο που σου λενε ειναι. Δεν διαλεγεις κατι και ειναι κατι αλλο.


Ολα καλα μεχρι εδω. Οταν λοιπον ηρθε η ωρα να πουμε τι θελουμε μας λεει ο καλος αυτος ανθρωπος τη φραση-οχι ακομα! Ο λογος ητανε γιατι επρεπε να περαστει ο νομος για να γινουν ολα αυτα νομιμα προκειμενου να ξεκινησει τη δραστηριοτητα του νομιμα και καλα και οχι σαν ολους τους αλλους...

Εμεις ομως δεν μπορουσαμε να περιμενουμε. Περιμεναμε μηνες να γινει αυτο. Βαλαμε γνωστους να γραψουν για το θεμα σε εφημεριδες προκειμενου να το δουνε στο υπουργειο υγειας..και μεχρι να γινουν ολα αυτα επρεπε να δρασουμε.

Απευθυνθηκαμε σε γνωστο εμβρυολογικο κεντρο γνωστου γιατρου το οποιο μετα απο τηλεφωνηματα μου μαθαμε οτι εφερναν κι αυτοι απο το ιδιο μερος που θα παιρναμε απο τον αλλον (οχι τοσο νομιμα, αλλα δε μας ενοιαζε εμας) και ετσι θα το παιρναμε απο εκει.

Με την γυναικολογο μας την Κυρια Λ. ειχαμε πει οτι με το που βρουμε το σπερμα της το λεμε και αναλογα πραττουμε.
 Θα καναμε σπερματεγχυση γιατι ολα ηταν μια χαρα για τη φιλη μου.

Για να μην τα πολυλογω στο κεντρο αυτο θελανε και επιμενανε να γινει την ιδια μερα η σπερματεγχυση και να γινει εκει γιατι και καλα τα ωαρια ηταν ετοιμα της φιλης μου. Εγω κατι υποψιαστηκα...μετρησανε τα ωαρια οτι ηταν στο οριο για να σπασουνε και φευγουμε απο εκει και μετραμε τα ωαρια στο Ιασω με τη γυναικολογο μας και η μετρηση οχι απλα ειχε διαφορα λιγα χιλιοστα...αλλα πολλα!!!
συμπερασμα= στο κεντρο αυτο θελανε να μας πεισουνε να το κανουμε εκει για τα λεφτα φυσικα και αφου δεν ηταν και στο οριο τους τα ωαρια σιγουρα δε θα πετυχαινε και η σπερματεγχυση και θα μας προτεινανε μετα να καναμε εξωσωματικη! πολυ απλα και ομορφα.
συμπληρωματικα να πω οτι το κεντρο αυτο ηταν γεματο με κοσμο, ηταν υπερπολυτελες και τυφλα τα ζευγαρια μπαινανε μεσα και οτι τους λεγανε κανανε χωρις δευτερη κουβεντα.

Η απογοητευση ηταν τεραστια και για τις δυο μας. Αλλο ενα εμποδιο. Που μας οδηγουσε ομως ολο αυτο....καπου που απλα πρεπει να εμπιστευτουμε. Αυτο μας κραταγε δυνατες στο ταξιδι μας και στο ονειρο μας.

Περιττο να σας πω οτι πριν να ξεκινησουμε ολα αυτα ειχαμε παει και σε καποιους αλλους γυναικολογους οι οποιοι βγαλανε τη φιλη μου οτι δεν μπορει να συλλαβει λογω ηλικιας και λογω των ωαριων της...και οποτε αυτο σημαινει οτι δεν υπαρχει λογος να κανεις σπερματεγχυση αλλα εξωσωματικη κατευθειαν.
Η φιλη μου ενιωσε οτι δεν ειχε ελπιδες πια..τους ειχε εμπιστευτει και για λιγες μερες την ειχε παρει απο κατω. Μεσα της ομως κατι της ελεγε οτι ολα ειναι καλα και οτι δεν μπορει κατι περιεργο συμβαινει...Η γυναικολογος μας μετα ηταν η μονη που ειπε οτι δεν βλεπει καποιο θεμα και οτι ολα τα βλεπει φυσιολογικα...και μειναμε εκει απο ενστικτο.


Ετσι αποφασισαμε να χρησιμοποιησουμε λοιπον το κεντρο αυτο που μας "εξαπατησε" κατα καποιο τροπο μονο γιατι εχει το σπερμα και να προχωρησουμε με τη γυναικολογο μας οπως ειχαμε πει.

Το μονο που εμενε ητανε να διαλεξουμε τι σπερμα θελουμε! 

η τραπεζα εξωτερικου με την οποια θα συνεργαζοταν και ο καλος κυριος που ηθελε να ειναι νομιμος και περιμενε και που επιλεξαμε ειναι η cryos spermbank denmark και το λινκ ειναι εδω
http://dk.cryosinternational.com/home.aspx

για κανενα λογο δε γινεται διαφημιση σε τιποτα για οσα λεω. σκοπος ειναι να διευκολυνουμε αλλες γυναικες σαν εμας με πληροφοριες που αν τις γνωριζαμε θα ηταν το ταξιδι μας λιγακι πιο ευκολο....

να συστηθουμε?

ειμαστε 2 γυναικες που μενουμε Αθηνα. Δε θα μπω σε λεπτομερειες ουτε σε ονοματα. Θα πω ομως τον λογο δημιουργιας αυτου του ιστολογιου...

Να βοηθησω και αλλες γυναικες σαν εμας, που αγαπιουνται και θελουν να μεγαλωσουν ενα παιδι στην Ελλαδα, να βρουν οτι πληροφορια τους χρειαζεται για το πετυχουν.

Θα σκεφτειτε , σιγα το δυσκολο...τι θα μαθουμε εδω που δεν μπορουμε να το βρουμε στο google... Κι ομως, οι δυσκολιες και οσα περασαμε και περναμε ειναι ασυλληπτες και μακαρι να ειχα κι εγω ενα blog στο οποιο να μπορουσα να ανατρεχω και να παιρνω συμβουλες. Κι επειδη δεν το ειχα, αποφασισα να το δημιουργησω.


Ειμαι 34 χρονων και η κοπελα μου ειναι 39. Ειμαστε μαζι σχεδον 6 χρονια και στα 3 περιπου χρονια σχεσης αρχισαμε να συζηταμε οτι θελουμε να κανουμε μια δικη μας οικογενεια.
Δεν ξεραμε ουτε ειχαμε φανταστει πως θα μπορουσε να γινει αυτο και ποσο μαλλον στην Ελλαδα...αλλα δεν μας ενοιαζε αυτο γιατι ο ενθουσιασμος ητανε μεγαλυτερος απο την πραγματικοτητα οποτε ειμασταν ομορφα με το σχεδιο μας και ηταν κατι το οποιο εδωσε στη σχεση μας μια αλλη διασταση- ειχαμε ενα κοινο στοχο για το μελλον

Ειχαμε θεσει τον στοχο οποτε σιγα σιγα επρεπε να βρουμε τον τροπο να φτασουμε σε αυτον. Ιδεες υπηρχαν απειρες και απο τις δυο μεριες...και οταν μια μερα τα συζητουσαμε για μια νυχτα και ενα ολοκληρο πρωι ειδαμε οτι ειχαμε σκεφτει η καθεμια ξεχωριστα διαφορετικους τροπους επιτευξης του στοχου μας και ολο αυτο ηταν προς εκπληξη μας!

Η φιλη μου ειχε σκεφτει να βρουμε εναν αντρα και να το κανει. Τοσο απλα.
Εγω απο την αλλη, δεν ηταν κατι που ειχα σκεφτει. Ειχα σκεφτει εναν γκει αντρα με τον οποιο να το κανουμε κλπ κλπ....

Το σχεδιο αλλαζε σιγα σιγα με συζητησεις και αντιρρησεις μεχρι που καταληξαμε να βρουμε ενα ζευγαρι γκει αντρων ιδανικα με τους οποιους θα κανουμε οικογενεια και η μια θα κανει με τον εναν και η αλλη με τον αλλον.

Τι να σας πω! Βγηκαμε με καποια ζευγαρια οπου παντα κατι δεν μας αρεσε. Εδω τοσο καιρο σου παιρνει να γνωριστεις και να ταιριαξεις με εναν ανθρωπο, φανταστειτε 4 ανθρωποι μεταξυ τους... Οποτε ακυρο.

Μετα σκεφτηκαμε με εναν μονο γκει αντρα. Τον στρειτ αντρα τον ειχαμε αποκλεισει για πολλους λογους. Βαλαμε αγγελια στο gaydar ως lesbian ζευγαρι και ξεκαθαρα λεγαμε οτι θελουμε καποιον να γινει μπαμπας. Σκεφτηκαμε οτι ισως καπου εκει εξω να υπαρχει ενας γκει αντρας που να θελει να γινει μπαμπας αλλα να μην ξερει τον τροπο.
Μηνυματα υπηρξαν πολλα. Οι περισσοτεροι μας στελνανε γυμνα κορμια, σωβρακα, κωλους, και αλλα χειροτερα. Αλλοι απαντησανε κανονικα οτι ενδιαφερονται αλλα ειτε δεν ηταν του γουστου μας ειτε δεν το σκεφτομασταν με τον ιδιο τροπο.
Μπηκαμε και στη διαδικασια να βγουμε με καποιους απο αυτους. Τιποτα.

Σκεφτηκαμε οτι ουτε αυτο ειναι καλη ιδεα γιατι θα πρεπει να βρουμε εναν γκει αντρα που να τον ξερουμε και να τον συμπαθουμε και να ειναι φιλος μας. Μονο ετσι...
Επισης δεν νιωθαμε οτι ειχαμε ολο το χρονικο περιθωριο του κοσμου να γνωρισουμε τωρα καποιον, να τον δουμε και απο την καλη και απο την κακη του πλευρα, και να δουμε αν τελικα κανει για πατερας...

Για εμας και κυριως για τη φιλη μου ηταν σημαντικο να υπαρχει πατερας με το σκεπτικο οτι δε θα ξερει τι θα πει στο παιδι αν παρει απλα ενα σπερμα και το παιδι θελει να γνωρισει τον μπαμπα του...που ειναι ο μπαμπας?πως γεννηθηκε το παιδι?
ολα αυτα σεφτοταν θα την εφερναν σε δυσκολη θεση και δεν ηθελα να το περασει αυτο και μεσα στην κλειστη ελληνικη κοινωνια θα ηταν δυσκολοτερο.

Βρηκαμε εναν φιλο γκει, πολυ καλο, συμπαθητικο, τον θελαμε, μας ηθελε, αρχισαμε να μενουμε μαζι για καποιους μηνες να δουμε πως θα ειναι, μιλουσαμε, γελουσαμε...και μετα σκεφτηκαμε "αληθεια αυτο θελουμε πραγματικα"? "Θα εχουμε να κανουμε και με τους συγγενεις του που δεν γνωριζουμε καν? "
Κατι εγινε εκει...ξαφνικα βγαινανε θεματα απο το πουθενα που μας βαλανε σε δευτερες σκεψεις...
"ειναι που ειναι δυσκολο να αποφασισουμε και να συμφωνησουμε για κατι μεταξυ μας, θα το κανουμε και με εναν τριτο ανθρωπο που στο κατω κατω δεν ειμαστε ερωτευμενες μαζι του για να κανουμε υπομονη.."

Φτασαμε μεχρι τις εξετασεις μαζι του, χωρις να εχουμε καταληξει αν θελαμε η αν δε θελαμε...ακομα επαιζε αυτο μεσα μας...και στις εξετασεις τελικα ειχε καποιο θεμα υγειας οπου δεν γινοταν να τεκνοποιησει ...στεναχωρεθηκαμε πολυ.

Απο εκεινη τη μερα τα ειδαμε λιγο αλλιως τα πραγματα. Ολα αυτα τα εμποδια χωρις καν να εχουμε ξεκινησει καπου μας πανε, λεγαμε, και θα δειξει με τον καιρο..

Περασε καιρος πολυς. Ολο αυτο το ψαξιμο μπορει να πηρε και πανω απο 2 χρονια. Ολα αυτα μεχρι να αποφασισουμε και να ζυγισουμε τα πραγματα.

Η αναγκη του να υπαρχει μπαμπας υπηρχε γιατι σιγουρα θα ηταν καλο για το παιδι μας. Απο τη στιγμη ομως που μετα απο ολες αυτες τις προσπαθειες δεν ειχαμε βρει λυση επρεπε να δουμε αν αυτο ηταν ενα θεμα που χρειαζοτανε δευτερη σκεψη...

Η φιλη μου το σκεφτηκε, το συζητησε με ειδικους και μη, το συζητησα κ εγω με κοσμο και φιλους και ειδικους και αποφασισαμε οτι ολο αυτο ητανε κατι που το θελαμε για να νιωθουμε ασφαλεια οικονομικη σιγουρα και κοινωνικη. Και λογω του οτι κατα την επιστημη ειναι καλο να υπαρχει μπαμπας για το παιδι.

Οταν η επιστημη ομως αναφερεται σε κατι τετοιο εννοει τον μπαμπα τον κανονικο, που τον επιλεγει η μαμα και κανουν ερωτα και υπαρχει στη ζωη του παιδιου...και ως πατερας ειναι εκει γι αυτο.
Αυτο το ιδανικο ομως προτυπο που κανει καλο στο παιδι δεν λειτουργει παντα. Αν ειναι να βρουμε εναν πατερα απλα για να υπαρχει και μεσα μας να νιωθουμε οτι μας ενοχλει που εχει και λογο στο τι κανουμε με το παιδι...τοτε μονο και μονο αυτη η ενταση και η ενεργεια δε θα κανει καλο στο παιδι. Περα απο αυτο, τελικα δεν θα περιμεναμε να βρουμε τον ιδανικο τελειο μπαμπα και να αφηναμε να περασουν τα χρονια μεχρι να γινει αυτο...


Η αποφαση μας ηταν η τελικη. Θα παιρναμε σπερμα απο τραπεζα και θα καναμε το παιδι μας μαζι οι 2 μας χωρις κανεναν να μπει στη ζωη μας. Θα τα καταφερναμε μονες μας και το πιο σημαντικο ειναι οτι θα το μεγαλωσουμε με αγαπη.

Η αποφαση μας ηταν απολυτα συνειδητη. Η φιλη μου θα εμενε εγκυος πρωτη (το ηθελε πολυ να μεινει εγκυος εγω οχι τοσο) , τοσο συνειδητη που μας πηρε 2 χρονια σκεψης για να φτασουμε στο σημειο να πουμε το τοσο απλο-θα παμε σε τραπεζα.

Επρεπε ομως να περασουμε απο ολα αυτα για να παρουμε την αποφαση αυτη αλλιως θεωρω οτι ισως να ειχαμε δευτερες σκεψεις και δε θα ειμασταν τοσο σιγουρες.


Ξεκινησαμε λοιπον στα τυφλα...αλλα με σιγουρια για το στοχο!





για οποιοδηποτε μαιλ, σχολιο, κριτικη, καλη η κακη στο imamitera@gmail.com